ინდოეთში, ადამიანები ტუალეტის ქაღალდს, ტრადიციების, რელიგიური შეხედულებებისა და ჰიგიენური პრაქტიკის გამო არ იყენებენ.
ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც ინდოელები არ იყენებენ ტუალეტის ქაღალდს, შეიძლება იყოს ის, რომ წყლის აბაზანები ხშირად უფრო ჰიგიენურად და ეფექტურად ითვლება ბაქტერიებისა და მიკრობების მოსაშორებლად, ვიდრე მხოლოდ ქაღალდის პროდუქტის გამოყენება.
ინდოეთის სახლების უმეტესობას აქვს აზიური ტუალეტები, რომლებიც ქაღალდის ნაცვლად იყენებენ წყლის შესხურების სისტემას. გასათვალისწინებელია ეკონომიკური ფაქტორებიც: ტუალეტის ქაღალდი ძვირად ღირებული პროდუქტია და მასზე წვდომა შესაძლოა შეზღუდული იყოს სოფლად.
ამავდროულად, ინდოეთში წყალზე წვდომა შეიძლება იყოს უფრო ხელმისაწვდომი და იაფი, რამაც შესაძლოა ხელი შეუწყოს ჰიგიენური მიზნებისთვის წყლის გამოყენებას.
ასევე მნიშვნელოვანია იმის გათვალისწინება, რომ კულტურულ და რელიგიურ ფაქტორებს შეუძლიათ დიდად იმოქმედონ სხვადასხვა ქვეყანაში ადამიანების ქცევასა და ჩვევებზე, მათ შორის ტუალეტის შემდგომი ჰიგიენური პრაქტიკის უპირატესობებზე.
რედაქციისგან:ინდოეთში ტუალეტის ქაღალდის გამოყენების თავისებურებები დაკავშირებულია როგორც ჰიგიენურ პრაქტიკებთან, ასევე კულტურულ და ეკონომიკურ ფაქტორებთან. კვლევების მიხედვით, წყლის გამოყენება ბაქტერიებისა და მიკრობების მოცილების ეფექტური მეთოდია და ბევრ რეგიონში უფრო ხელმისაწვდომი და ეკონომიური ალტერნატივაა. აზიური ტუალეტების გავრცელება ამ მიდგომას კიდევ უფრო აძლიერებს.
კვლევები აჩვენებს, რომ ტრადიციულად წყლის გამოყენება ინდოეთში არა მხოლოდ ჰიგიენური, არამედ რელიგიური და სოციალური ნორმების ნაწილიც არის. მსგავსი პრაქტიკა ფართოდ გვხვდება აზიის სხვა ქვეყნებშიც, სადაც პირადი ჰიგიენის საკითხებში წყლის უპირატესობა მკაფიოდ გამოიკვეთება. ამ ინფორმაციის გათვალისწინებით, მკითხველისთვის სასარგებლო იქნება მსგავსი ჰიგიენური მიდგომების შედარება სხვა ქვეყნების გამოცდილებასთან და მათი ეფექტურობის განხილვა თანამედროვე ჰიგიენური სტანდარტების კონტექსტში.
